در بیکرانه ی زندگی 2 چیز است که افسونم می کند

آبی آسمانی که میبینم و می دانم که نیست

و خدایی که نمی بینم و می دانم که هست

 

هر موجودی در طبیعت آن چنان است که باید باشد

و تنها انسان است که هرگز آن چنان که باید باشدنیست

 

از تنهایی به میان مردم می گریزم و از مردم به تنهایی پناه می برم

 

همیشه نگاهی را باور کن که وقتی از آن دور شدی در انتظارت بماند

نوشته شده در جمعه 89/5/29ساعت 4:8 صبح توسط roya نظرات ( ) |